Ik mag niet mopperen antwoordde ik standaard op de vraag of ik veel last had van de overgang. Opvliegers? Nachtzweten? Zeker, maar te overzien. Woordvindingstoornissen en vergeetachtigheid benamen mij in nachtelijke uren de adem en lachte ik overdag weg met vriendinnen.
Gewrichtsklachten loste ik op met ergotherapie. En zo rond mijn 55ste had ik besloten dat ik zonder kleerscheuren door de overgang was. Tot het daaropvolgende jaar.
Ik werd angstig en prikkelbaar.
Hoe kon dit? Het was toch klaar?
Een jaar lang probeerde ik het, zoals gewoonlijk, zelf op te lossen. Ik had immers voldoende handvatten gekregen bij een therapeut jaren geleden.
Totdat een vakantie niet doorging. Ik zakte door het ijs. Op een perron raadpleegde ik verdrietig en gespannen Google en kwam direct bij het blog van Florence over angst en de overgang.
Ze beschreef wat ik voelde, maar een overgangscoach? Nee, zo erg was het toch niet? Maar ik wist ook, zo ging het niet langer.
Na de nodige twijfel besloot ik om een coachingstraject bij Florence te volgen en hoewel bij vlagen confronterend heb ik er geen moment spijt van gehad.
Florence leidt je met vaste hand, heel veel ervaring en empathie door een onoverzichtelijke periode.
Ik gun iedere vrouw in de menopauze Florence.
