Stress! Ik zit in de overgang en ik kom ook nog eens kilo’s aan

In dit artikel vertel ik je waarom veel vrouwen in de overgang een paar (of veel) kilo’s aankomen, en die er ook haast niet meer af kunnen krijgen.
Eerst vertel ik je over de puur fysieke kant van de overgang: veranderingen in je hormonen waardoor veel vrouwen dat beruchte overgangsterszwembandje krijgen.
Dan vertel ik je meer over de STRESS die zoveel overgangsters ervaren en hoe die stress leidt tot overgewicht en niet af kunnen vallen.
Toch zijn er echt wel dingen die je zelf kunt doen.
Daarom krijg je in het laatste deel van dit artikel 10 praktische tips en adviezen waar je meteen mee aan de slag kunt.
Meestal gaan de overgangskilo’s het eerst rond je middel zitten, het beruchte overgangsterszwembandje.
Die kilo’s komen dus echt door de overgang zelf, door de afname van de oestrogeenproductie.
De hormonale kilo’s dus. Die kilo’s zijn haast niet te vermijden en blijven meestal beperkt tot enkele kilo’s.
Het overgangsterszwembandje
Als de eitjes in de eileiders opraken, wordt de productie en opslag van oestrogeen verplaatst van de eileiders naar onder meer de vetcellen in de buik. Daarom zie je bij overgangsters vaak dat typische rolletje rondom de taille ontstaan.
Nu is dat niet alleen maar vervelend! Want oestrogeen helpt mee om je botten sterk te houden. Het helpt dus tegen botontkalking of te wel osteoporose.
Bovendien lijkt het een beschermende werking tegen hart- en vaatziekten te hebben. Voor de overgang overlijden er namelijk veel minder vrouwen aan hart- en vaatziekten, daarna juist meer. Hart- en vaatziekten zijn zelfs de belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen.
De verminderde oestrogeenproductie zorgt vaak voor een hoger cholesterolgehalte en een hogere bloeddruk. Ook draagt het bij aan een hoger gewicht en een hogere kans op diabetes II. Allemaal risicofactoren voor het krijgen van een hartinfarct of een beroerte. Dus wees dankbaar voor dat beetje oestrogeen dat je nog produceert, ook al zit dat rolletje je eigenlijk in de weg
Er zijn ook veel vrouwen die naast die paar hormonale kilo’s veel meer aankomen, echt fors overgewicht ontwikkelen, en die kilo’s er ook bijna niet of helemaal niet meer afkrijgen.
Deze kilo’s hebben vaak te maken met de stress die veel vrouwen in de overgang ervaren.
Verderop leg ik uit hoe stress zorgt voor aankomen, nu eerst wat oorzaken waardoor je juist in de overgang zoveel meer stress hebt. Niet alle oorzaken komen bij iedereen voor. En er zijn ook nog genoeg oorzaken te bedenken die ik niet genoemd hebt, maar die wel voor jou gelden, maar hieronder vind je wel een aantal van de meest bekende.
Van opvliegers tot stemmingswisselingen, van slecht slapen en vermoeidheid tot depressieve klachten en angstklachten.
Ieder van de klachten op zich kan al tot stress leiden, maar zeker de combinatie van klachten is in de overgang echt een killer. Bijvoorbeeld nachten achter elkaar slecht slapen is als enkele klacht al een aanslag op hoe goed je in je vel zit, maar in combinatie met bijvoorbeeld piekeren (wat vrouwen veel vaker doen in de overgang) kan het je stressniveau enorm omhoog jagen.
Slecht slapen kan onder andere komen door nachtzweten. Als je 3 keer in 1 nacht je bed moet verschonen ga je echt die 8 uur slaap (of zelfs maar 5 of 6 uur) niet halen. Maar ook hormonale schommelingen (zowel oestrogeen als progesteron) kunnen ervoor zorgen dat je minder diep slaapt en dus minder goed uitrust en veel vaker wakker wordt. In de overgang kun je door de hormoonschommelingen veel heftiger dromen dan anders, zelfs met forse nachtmerries, en dat helpt natuurlijk ook niet om goed te slapen en uitgerust en ontspannen weer wakker te worden.
Opeens doet je lijf niet meer wat je gewend bent, je cyclus is niet meer betrouwbaar. Je geheugen en je concentratievermogen gaan vaak achteruit (Alzheimer-light).
Je kunt zomaar ineens uit je slof schieten, of huilen om niets. Het kan echt zo zijn dat je je helemaal niet meer jezelf voelt. Dat je het gevoel hebt dat je jezelf kwijt bent en je afvraagt of je ooit jezelf nog terug gaat vinden
Je bent niet meer die jonge, misschien nog vruchtbare vrouw.
En dat zet je aan het denken: Wat nu? Wat wil je nog? Wat wil je niet meer?
Ga je zo door met je leven of moet er van alles anders? Vind je deze baan, deze partner, deze vriendinnen, hobby’s etc. etc. nog leuk?
Je seksualiteit verandert, je lijf verandert, van rimpels tot minder stevige borsten, van vetrollen tot grijze haren. Je uitstraling verandert, je bent niet meer die jeugdige vrouw. Je begint de eerste ouderdomskwaaltjes te voelen. Maar ook vaak je hele manier van denken over dingen en hoe je emotioneel reageert.
Omdat vrouwen steeds vaker op latere leeftijd kinderen krijgen hebben ze vaak nog pubers thuis als zijzelf in de overgang zijn. Ze hebben ouder wordende ouders die zorg nodig hebben, ze werken vaker en meer dan vroeger, ze moeten sporten, het huis een beetje bijhouden, gezond eten, leuke dingen doen, vrijwilligerswerk, tijd en aandacht aan vriendinnen schenken, beetje leuk eruit blijven zien, partners tevreden houden met aandacht en soms seks terwijl ze daar ff helemaal geen zin in hebben en ga zo maar door. Vrouwen zijn veel vaker dan vroeger alleenstaand en daarmee ook alleen verantwoordelijk voor inkomen, pensioen en alle beslissingen die genomen moeten worden
Overgangsters moeten heel veel en vooral van zichzelf. En vaak is al dat moeten in combinatie met overgangsklachten gewoon té veel en kun je je behoorlijk overbelast en gestrest voelen.
En vaak hebben ze heel slecht geleerd hoe ze goed voor zichzelf moeten zorgen en voelen ze zich schuldig over dat gevoel van: En nu was je zelf maar een keer je tennissokken/zorg je dat je op tijd bij je sportclub bent/zorg jij maar een keer dat er een gezonde maaltijd op tafel komt, want nu gaat het ff over MIJ en ben ik ff helemaal klaar met jullie en alles wat ik voor jullie moet doen.
Vrouwen zijn zo ontzettend goed in zichzelf vergelijken met anderen of met hun jongere zelf, en er dan vooral zelf niet als beste uit komen. In kritiek op zichzelf hebben. In de lat heel hoog leggen
Maar je mag dus ook gewoon tegen jezelf zeggen dat de overgang gewoon een hele lastige periode is, waarin je het nodig hebt om lief voor jezelf te zijn en heel goed voor jezelf te zorgen en dus een prioriteit van jezelf te maken.
Het is een vicieuze cirkel: stress kan leiden tot gewichtstoename, en gewichtstoename kan op zijn beurt weer leiden tot meer stress. Vrouwen die worstelen met gewichtstoename tijdens de overgang kunnen zich onzeker voelen over hun lichaam, wat kan weer leiden tot een negatief zelfbeeld en meer stress. En daar begint de cirkel weer opnieuw.
Al die gevoelens bij elkaar van onveiligheid, jezelf haast niet meer herkennen, al dat ‘moeten’ en al die vragen over hoe het verder moet zijn enorme aanjagers van stress!
Als je dit allemaal leest kun je je afvragen hoe veel vrouwen het allemaal volhouden. Er gebeurt écht veel in de overgang en de druk is vaak écht hoog. En dus de daarbij behorende stresslevels ook. En veel vrouwen houden het dan soms ook niet zo goed of helemaal niet vol. En dat is dus helemaal niet gek!
Trouwens: herken jij dit helemaal, neem dan even een momentje om je te realiseren dat je heel erg sterk bent en dat je ook gewoon trots op jezelf mag zijn dat je het allemaal tot hier gered hebt!
Natuurlijk zijn er nog veel meer stressfactoren, stress is immers bij elke vrouw anders en wordt beïnvloed door zoveel zaken: je karakter, je omstandigheden, hoe je hebt leren omgaan met stress, of je voldoende ontspanning krijgt en ga zo maar door. Dus deze lijst is zeker niet uitputtend, maar veel vrouwen die ik spreek herkennen er wel een aantal uit
Hiervoor zagen we dat er nogal wat factoren zijn die tot een enorme toename van stress kunnen leiden in de overgangsleeftijd. Nu kijken we hoe het komt dat stress tot gewichtstoename kan leiden.
Ik noem de belangrijkste factoren, maar net zoals als er meer oorzaken voor stress zijn dan degene die ik genoemd heb, zijn er ook meer factoren die een rol spelen bij gewichtstoename dan ik hier nu kan behandelen.
Hiervoor moeten we in de eerste plaats naar het stresshormoon cortisol kijken.
Als je geconfronteerd wordt met een gevaarlijke situatie maakt je lijf stresshormonen aan zoals adrenaline, noradrenaline en cortisol, waardoor energie vrijgemaakt wordt om te vluchten of te vechten. Dus alle energie gaat dan naar je hart, je bloedsomloop en je spieren om te kunnen vechten of rennen.
Heel, heel vroeger had dat een functie, bijvoorbeeld als je oermens een gevaarlijk dier tegenkwam. Acute stress dus die onmiddellijke actie vereiste.
Bij acute stress kun je meestal geen hap door je keel krijgen omdat je energie naar je spieren etc. gaat en niet naar je spijsvertering en omdat je hoofd met andere dingen bezig is dan met eten.
Tegenwoordig hebben we niet meer zo vaak die acute ‘overlevingsstress’ maar ervaren we in onze moderne en drukke maatschappij wel veel stress, maar dus op een heel ander niveau. Niet dat letterlijke vechten of vluchten van de oermens, maar meer het op een acceptabele manier reageren op psycho-sociale stress en chronische stress.
Dus de héle dag door prikkels ervaren, sociale media, omgaan met lastige pubers, collega’s, de hele dag áán staan, al dat ‘moeten’ dat hierboven genoemd is.
Minder extreem dan het moeten vechten of vluchten van de oermens, maar je maakt wel heel langdurig stresshormonen aan al is het niet in dezelfde hoeveelheden als wanneer je een wild dier tegenkomt dat jou als lekkere lunch ziet.
En deze laaggradige stress nodigt wel vaak uit tot meer eten en snoepen. Denk aan: ik heb wel een wijntje en een stukje Franse kaas verdiend na die dag op kantoor.
Met name dus het hormoon cortisol dat je aanmaakt bij stress zorgt voor meer eetlust en vetopslag ná een stresssituatie. Want je hebt energie nodig om te vechten of te vluchten en daarom wordt er met cortisol als aanjager, energie vrijgemaakt in je lijf. Die energie is dan beschikbaar voor je spieren etc
Alleen ga je niet vechten of vluchten in een sociale stresssituatie (al zou het soms best wel lekker zijn 😉 ) maar liever slikken en tot 10 tellen en verbruiken we die energie dus ook niet meer en wordt het gemakkelijk opgeslagen als vet.
Cortisol blijft wel zorgen voor die extra eetlust en energiebehoefte die je normaal gesproken na fysieke actie zou hebben en zorgt er via een ingewikkeld proces in samenwerking met de schildklier ook nog eens voor dat je metabolisme (je spijsvertering) trager wordt en je dus makkelijker vet opslaat.
Wat eenvoudiger gezegd: cortisol zorgt er dus onder meer voor dat je suikerspiegel schommelt en daardoor krijg je meer zin in koolhydraten (vooral de verkeerde, denk aan eerder zin in hele rol zoete koekjes dan in een volkoren boterham met plakjes tomaat en komkommer) en koolhydraten worden gemakkelijk omgezet in vet als je ze niet direct gebruikt.
Dus cortisol, stress en vet opslaan hebben een sterke link. Cortisol is echt een dikmaker.
Als je gewoon goed slaapt wordt cortisol ’s nachts deels afgebroken en dalen dus je cortisollevels. Als je in de overgang slecht slaapt werkt dit mechanisme veel minder goed en houd je dus hoge cortisolwaardes in je bloed. Met als gevolg meer stressgevoelens en meer kans op aankomen. En slecht slapen zorgt er specifiek ook voor dat je meer zin hebt in suikerrijk en vet eten dan in groente, fruit en goede koolhydraten.
Er zijn twee hormonen invloed hebben op honger of trek hebben en juist gevoel dat je vol zit.
Het hormoon leptine vertelt je dat je vol zit, ghreline laat je juist weten dat je leeg bent en wat moet gaan eten. Ze regelen dus samen je eetlust.
Tijdens en na de overgang zijn bij sommige vrouwen deze hormonen vaak verstoord: je maakt meer ghreline aan en de leptine gehaltes dalen juist. Met, je raadt het al, veel vaker het gevoel hebben dat je trek hebt, iets moét eten. En juist minder vaak het gevoel dat je genoeg gehad hebt.
Dat helpt natuurlijk niet bij je voornemens om niet te veel en gezond te eten.
In de overgang lijken schildklierproblemen vaker voor te komen dan daarvoor en dan met name een trager werkende schildklier. Een van de gevolgen van een te traag werkende schildklier is gewichtstoename. De symptomen van schildklierproblemen en de overgang lijken soms erg op elkaar. Dus kaart de mogelijkheid van schildklierproblematiek vooral aan bij je huisarts als je veel klachten van schildklierproblemen herkent.
Dat druk hebben door zoveel verschillende rollen en taken, wat ik eerder al noemde, zorgt er ook vaak voor dat je weinig tijd (en ook vaak weinig zin) hebt om gezonde maaltijden klaar te maken (als jij degene bent die kookt) en die rustig op te eten. Kant en klare maaltijden en thuisbezorgd- of afhaalmaaltijden bevatten vaak veel meer ongezonde vetten en suikers dan zelf gekookte maaltijden. En ook bijvoorbeeld gehaast eten terwijl je ondertussen je werkmail checkt is ook niet erg gezond.
En laten we niet vergeten in het kader van druk, druk, druk: het is anno nu nog steeds zo dat vrouwen meer zorgtaken, huishoudelijk werk en mantelzorg taken uitvoeren dan mannen en daar ook meer stress door hebben.
Na een nacht (of een heleboel nachten) slecht slapen, een zware dag op kantoor, even gauw boodschappen doen en afgeven bij je moeder, en snel moeten eten omdat je zeurende pubers op tijd naar tennis moeten, is de verleiding groot om in plaats van nog even te gaan sporten gewoon lekker op de bank te ploffen met een Netflix serie, een doos bonbons en later een zak chips en glas witte wijn onder een fleece dekentje en de wereld gewoon ff de wereld te laten. Je hebt het toch al zwaar genoeg.
Op een wat ander niveau kan soms ook je gevoel van eigenwaarde meespelen. Dat gevoel van er toe doen krijgt vaak een knauw in deze fase. En dat uit zich vaak heel praktisch in: wil ik mezelf voeden?- want ik vind mezelf zo belangrijk dat ik heel goed voor mezelf wil zorgen. Of wil ik mezelf vullen? – want ik voel me zo leeg, ik moet er steeds maar dingen instoppen.
De overgang zelf met zijn hormoonschommelingen plus alle symptomen die die schommelingen tot gevolg hebben, de fase van je leven waarin je zit tijdens de overgangsleeftijd, alle vragen die er gaan spelen, ze kunnen allemaal bijdragen aan stress en daarmee uiteindelijk tot (forse) gewichtstoename.
Naast dat stress dus zorgt voor gewichtstoename, zorgt stress er ook vaak voor dat het niet lukt om af te vallen. Als je veel stress hebt staat je lijf voortdurend in een soort overlevingssstand. En als je moet overleven is het evolutionair gezien verstandig om vetreserves te hebben en in stand te houden. Vanuit de oermens was het zo dat als je in overlevingsmodus stond, je niet wist wanneer er weer gelegenheid was om te eten. En dat mechanisme functioneert nog steeds.
Allemaal leuk en aardig, weten waardoor het komt, maar wat kun je eraan doen?
Hieronder volgen 10 tips waarmee je zelf aan de slag kunt, gewoon lekker praktisch zodat je vandaag nog dingen in praktijk kunt gaan brengen.
De eerste tip gaat over wat je vooral NIET moet doen!
Ten eerste is streng diëten gewoon superstressvol. Je MOET al zo veel, en nu MAG je ook niet veel meer. En je moet er de hele tijd mee bezig zijn en jezelf dingen ontzeggen die je anderen wel ziet eten en drinken, wat super frustrerend is.
Je houdt het gewoon niet vol, dan ga je ‘zondigen’ en schiet dan vaak door. Dan krijg je frustratie op frustratie. Nou lukt het lijnen me ook al niet, afvallen lukt niet, shit, ik ben zelfs aangekomen, wat ben ik toch een …. En aarcchh je voelt je nog veel slechter dan voor je ging lijnen.
En vergeet ook niet: strenge diëten leiden vrijwel altijd tot jojo-en. Heel simpel gezegd: je brein zegt tegen je lijf zodra je weer wat meer begint te eten na een periode van heel weinig calorieën: leg maar vetreserves aan, want straks komt er misschien weer een periode met heel weinig calorieën en dan heb je maar vast reserves om op in te teren. Na een periode van meerdere keren (streng) lijnen weeg je meestal meer dan toen je begon.
Ik weet het, gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar serieus: zorg voor je lijf en je hoofd. Als er één periode is in je leven waarin je echt goed voor jezelf moet zorgen is het wel tijdens de overgang.
Even heel zwart wit gezegd, waar mannen ingesteld zijn door de natuur op zo veel mogelijk kindjes maken, zijn vrouwen ingesteld op baren en zorgen dat kinderen groot groeien. En daarmee staat tijdens de vruchtbare periode zorgen voor anderen op 1. Of je nu wel of niet kinderen gehad heb, wel of niet vruchtbaar bent (geweest), vrouwen hebben nu eenmaal meer zorghormonen dan mannen en daardoor en ook door opvoeding leren ze vooral zorgen voor anderen en veel minder voor zichzelf.
En dat zorgen voor jezelf moet je tijdens de overgang als transitieperiode van vruchtbare naar onvruchtbare vrouw met heel andere bezigheden en taken, vaak echt leren. En dan heb ik het niet over een avondje voor jezelf met een boek, kaarsjes en een glaasje pro secco in bad of een weekendje weg met vriendinnen, maar daadwerkelijk en consequent zorgen voor jezelf, voor je lijf en voor je hoofd en je emoties.
En bedenk daarbij (als je jet nodig hebt om die momenten voor jezelf te rechtvaardigen): Ook jouw accu raakt leeg. Als je niet goed genoeg voor jezelf zorgt, kun je uiteindelijk ook niet meer voor anderen zorgen.
Dit moet je dus echt leren met vallen en opstaan!
Een van de opdrachten die ik de vrouwen die ik coach standaard geef is: neem een compleet lege weekplanner en zet daar als allereerste een aantal momenten voor jezelf in. Dus vóórdat je werk, ouderraad, sporten, huishouden, mantelzorg, sociale verplichtingen enzovoorts erin zet, zet je een aantal blokken ‘me time’ erin. Met een roze markeerstift.
Dat lijkt zo simpel dat vrouwen er vaak giebelig op reageren. Maar na een aantal weken blijkt het vaak een van de moeilijkste coachopdrachten te zijn. En áls hen het al lukt om momenten voor een aantal weken vooruit te plannen, blijken ze vaak achteraf niet doorgegaan te zijn, of danig ingekort, want dochter had hulp nodig bij haar huiswerk, partnerlief was later thuis van werk en kon toch niet koken etc. etc.
Probeer het maar eens. Want hoe cliché het ook klinkt, je hebt echt maar 1 lijf, en je kan het leven maar 1 keer leven. En hoogstwaarschijnlijk gaat niemand jou aan je jasje trekken en zeggen: hey, is het niet tijd voor wat tijd voor jezelf? Dus moet je het zelf doen, tijd voor jezelf inplannen én die tijd ook echt nemen.
Ook al zo’n cliché: zorg voor ontspanning.
Maar het is nu eenmaal zo dat clichés clichés zijn omdat ze zo ontzettend waar zijn.
Als je minder stress wilt, zul je moeten ontspannen.
Nu is het zo dat er in de overgang heel veel verandert, en ook je voor- en afkeuren. Die hormonen hebben zo veel invloed dat het heel vaak zo is dat wat je vroeger altijd leuk vond en waar je altijd van ontspande, helemaal niet meer leuk kan voelen en helemaal niet meer zo ontspannend is. Dus neem een moment voor jezelf (daar is ie weer 😉 ) en zet eens op een rijtje wat je vroeger altijd deed om te ontspannen, wat je daar nu nog steeds van doet en hoe leuk je dat nog vindt.
Ben je wel klaar met die tennisclub waar je al 17 jaar lid van bent? Ga eraf en ga iets doen wat je NU leuk lijkt. Moet je van jezelf 3 keer in de week naar de sportschool en ben je dat helemaal zat? Ga wandelen in het bos met je hond en ga op yoga. Denk in elk geval na over wat je leuk vindt en wat jou nou precies helpt te ontspannen.
Denk bijvoorbeeld aan Yoga (Nidra, Yin), Tai Chi, mindfulness en diepe spierrelaxatie. En heb je geen zin om op een clubje te gaan omdat je dan weer de deur uit moet in een hip pakje, dan doe je dat lekker niet. Op Internet zijn genoeg filmpjes te vinden waarmee je lekker in je eigen slaapkamer leert ontspannen.
Ga dus niet rigoureus op dieet, maar begin klein.
Vervang een deel van de snelle koolhydraten (aardappelen, pasta, rijst, brood) door groente. Gewoon een opscheplepel aardappelen vervangen door een lepel groente.
Kleine dingen veranderen en die veranderingen tijd geven om een gewoonte te worden is vele malen effectiever dan in 1 keer je hele patroon om te gooien en daar na een paar weken weer me op te houden.
In plaats van een boterham met zoet beleg, of die cruesli met toegevoegde suikers, je boterhammen met kaas aankleden met groente. Extra tomaatjes, komkommer, hummus, sla etc.
Ons metabolisme wordt trager naarmate we ouder worden. We verbruiken minder energie door een tragere spijsvertering maar we blijven vaak uit gewoonte wel dezelfde hoeveelheden eten. Schep gewoon wat minder op of neem een kleiner bord waardoor het even vol lijkt. Je maag went vanzelf aan kleinere hoeveelheden als je jezelf dat geleidelijk aan aanleert.
Ongemerkt gaan we vaak minder bewegen als we ouder worden, maar we blijven wel dezelfde hoeveelheid calorieën gebruiken. Waarom zou je nog op de fiets door de regen naar je werk gaan als je ook met de auto kunt. Je hebt het al zwaar genoeg. En dan nog die slapeloze nachten en die moodswings…. Geen zin om vroeger op te staan om even te sporten of op de fiets naar je werk te gaan.
Maar omdat onze spijsvertering trager wordt, we makkelijker vet opslaan dan vroeger en we meestal niet minder gaan eten om het minder bewegen te compenseren, komen de kilo’s er gemakkelijk bij. Dus probeer tóch te kijken hoe je aan meer beweging komt.
Want niet alleen is dat beter voor je gewicht, je maakt ook goede hormonen aan door beweging ter compensatie van stresshormonen.
Spieren gebruiken meer energie dan vet, dus hoe meer spieren hoe meer calorieën je gebuikt
En bewegen helpt ook om sterke botten te behouden. Het kan helpen osteoporose (botontkalking) te voorkomen.
Over slapen valt natuurlijk veel meer te zeggen, zeker in over slapen in de overgang, dan hier als onderdeel van een blog mogelijk is. En slapeloosheid in de overgang los je niet zo maar op door een blog te lezen. Maar kijk in elk geval naar wat je welk kunt doen.
Zorg bijvoorbeeld voor een goede slaap hygiëne. Dat wil zeggen:
Geen blauw licht van telefoon etc, geen social media vlak voor je gaat slapen, een donkere niet te warme slaapkamer, niet te zwaar eten ’s avonds, vermijd alcohol, nicotine en zoetigheid ’s avonds. Zorg voor laagjes op je bed zodat je plaid, dekbed, laken terug kunt slaan als je een opvlieger krijgt en weer terug als je het weer koud krijgt daaran. Leg een schoon slaapshirt klaar voor als je last van nachtzweten hebt en leg een bevroren koelelement in een diepvrieszakje met zo’n ritsje (tegen de condens) onder je kussen zodat je een koele kant hebt als je je kussen omdraait.
Met vriendinnen, je zus, je collega’s, groepen op Facebook. Praten over je zorgen en zelfs er samen om lachen kan helpen alles wat minder zwaar te maken. En ook weten dat je niet alleen hier mee te dealen hebt kan helpen om dingen wat meer in perspectief te plaatsen. En praten met iemand die al achter de rug heeft wat jij nu meemaakt is ook fijn. Ook dat geeft perspectief.
Je hoeft niet alles alleen te doen en je hoeft niet alles alleen te kunnen. Je faalt niet als je hulp zoekt, sterker nog het is heel sterk als je zegt: dit gaat me niet goed af, ik heb hier hulp bij nodig. Des te eerder kun je namelijk weer verder met je leven.
Daarnaast is het vaak zo dat in de overgang door je verminderde mentale belastbaarheid (stress, vermoeidheid, hormoonschommelingen) allerlei lastige dingen van vroeger die je allang verwerkt dacht te hebben, weer terug komen, of dat nu grote of kleine trauma’s zijn.
Misschien is het nodig er tóch nog een keer naar te kijken met een coach of therapeut en meteen ook te werken aan je zelfwaardering, zelfverzekerdheid en zelfvertrouwen die in de overgang ook best een knauw kunnen krijgen.
En tenslotte: vrouwen die nu in de overgangsleeftijd zijn, zullen gemiddeld 87 jaar worden.
Als je nu rond de 51 bent, de gemiddeld leeftijd waarop vrouwen hun laatste menstruatie hebben, heb je nog meer dan 40% van je leven voor je. Daar moeten dan liefst wel hele mooie jaren bijzitten! Daarom is het zo belangrijk dat je nu heel goed voor jezelf zorgt, zodat je als een stralende, wijze, ervaren, prachtige, zelfverzekerde vrouw uit de overgang komt.
Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen of opmerkingen, aarzel dan niet en reageer hieronder.
Wil je meer weten over een van de onderwerpen, over coaching of vraag je je af of coaching iets voor jou is, neem dan contact op voor een gratis kennismakingsgesprek.
Ken je iemand die gebaat is bij dit artikel? Deel het dan
This element is missing. Please open the page in Breakdance and check the browser console for details.
Have questions? We’re here to help. Click here to contact support.